UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

monarchiczny

Chronologizacja

1740, Elektroniczny korpus tekstów polskich z XVII i XVIII w. (do 1772), korba.edu.pl

Odmiana

część mowy: przymiotnik


Stopień równy

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. monarchiczny
monarchiczny
monarchiczny
monarchiczne
monarchiczna
D. monarchicznego
monarchicznego
monarchicznego
monarchicznego
monarchicznej
C. monarchicznemu
monarchicznemu
monarchicznemu
monarchicznemu
monarchicznej
B. monarchicznego
monarchicznego
monarchiczny
monarchiczne
monarchiczną
N. monarchicznym
monarchicznym
monarchicznym
monarchicznym
monarchiczną
Ms. monarchicznym
monarchicznym
monarchicznym
monarchicznym
monarchicznej
W. monarchiczny
monarchiczny
monarchiczny
monarchiczne
monarchiczna
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. monarchiczni
monarchiczni
monarchiczne
monarchiczne
D. monarchicznych
monarchicznych
monarchicznych
monarchicznych
C. monarchicznym
monarchicznym
monarchicznym
monarchicznym
B. monarchicznych
monarchicznych
monarchicznych
monarchiczne
N. monarchicznymi
monarchicznymi
monarchicznymi
monarchicznymi
Ms. monarchicznych
monarchicznych
monarchicznych
monarchicznych
W. monarchiczni
monarchiczni
monarchiczne
monarchiczne

Pochodzenie

Od: monarcha

Definicja

taki, który ma formę rządów polegającą na sprawowaniu władzy przez monarchę

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Funkcjonowanie państwa władza państwowa

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Funkcjonowanie państwa doktryny i poglądy polityczne

Relacje znaczeniowe

synonimy:  monarchistyczny

Połączenia

  • ustrój monarchiczny; władza; Europa monarchiczna

Cytaty

Pomiędzy republikańską Francją a monarchiczną Anglią istnieją różnice ustrojowe, lecz nie istnieją różnice cywilizacyjne.

źródło: NKJP: Juliusz Mieroszewski: Finał klasycznej Europy, 1950

Kanclerz wciąż uważał, że ostatnią instancją w państwach monarchicznych są władcy, z nimi najbardziej się liczył i do nich dostosowywał swoją taktykę.

źródło: NKJP: Henryk Wereszycki: Koniec sojuszu trzech cesarzy, 1977

W sporze o wartości ustrojowe dawnej Polski [...] trudno jest w historiografii polskiej znaleźć obrońców konsekwentnych i krańcowych apologetów absolutyzmu. Nawet najzagorzalsi zwolennicy silnej władzy monarchicznej cofali się przed taką skrajnością.

źródło: NKJP: Marian Henryk Serejski: Europa a rozbiory Polski, 2009

Instrukcja wysłana z datą 28 II 1874 r. do ks. Reussa tłumaczy, że Francja monarchiczna będzie bardziej skłonna do zawierania sojuszy z dworami europejskimi niż za Thiersa, a nawet za Mac-Mahona.

źródło: NKJP: Henryk Wereszycki: Sojusz trzech cesarzy. Walka o pokój europejski 1872–1878, 2010

Data ostatniej modyfikacji: 04.11.2019
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj