Chronologizacja
Odmiana
część mowy: partykuła
Pochodzenie
st.pol. isty 'wspomniany, rzeczony, wiadomy; przekonany, nie mający wątpliwości; prawdziwy, niewątpliwy, nieomylny, pewny; główny'
z psł. *jьstъ 'ten sam'
Definicja
Noty o użyciu
komentarz przyrematyczny
Kategoria znaczeniowa
wyrażenie epistemiczne - wykładnik potwierdzania
Relacje znaczeniowe
| (quasi)synonimy: | faktycznie, istotnie II, rzeczywiście, w rzeczy samej, zaprawdę |
Cytaty
|
Gdy Piotr z Bielawy zginął z ręki mściwych papieżników, pan Szarlej ratował jego brata, nie bacząc na niebezpieczeństwo, na jakie sam się wystawia. Zaiste, rzadki w dzisiejszych czasach przykład honoru. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002 |
|
|
Widok był zaiste tak wspaniały, że nieszczęsny portier, wciąż niepewny, czy to delirium, czy rzeczywiste zdarzenie, zamarł z rozdziawioną gębą i wybałuszonymi oczyma, kompletnie zapominając, iż ma w zasięgu ręki przycisk alarmowy. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001 |
|
|
Najważniejsze to nadrobić stratę czasu, jaka wynikła z diabelnego zaiste układu wiatrów, który przez miesiąc zagradzał nam drogę do domu. źródło: NKJP: Andrzej Urbańczyk: Dziękuję ci, Pacyfiku, 1985 |
|
|
To pewne, że jednym ze skutków musi być dołączenie nazwiska Słonimskiego do powyższej listy, smutnej nad wszelki wyraz, ale, zaiste, w niemałej mierze honorowej. źródło: NKJP: Janina Kumaniecka: Saga rodu Słonimskich, 2003 |
|
|
Król zaś Francji, kiedy te usłyszał, zapytał: Czy Wilhelm Marszałek nadal żyw jest? I odpowiedziano mu: Zaiste. źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy: Rycerze w służbie dam i dworu, 2009 |
Składnia
| zaiste _ | |||
|
ograniczenia zakresu użycia:
nie: z partykułami implikującymi wiedzę lub niewiedzę mówiącego
|
|||
| szyk: zmienny: neutralna antepozycja | |||