pot.
mówiący uważa, że to, co mówi, nie może być nieprawdą, chociaż rozmówca mógłby sądzić, że może
|
Potem każdy bada swój stan obecny: które sygnały z własnej listy zauważa u siebie w tej chwili. Kilka bankowo będzie miał.
źródło: NKJP: Anna Dodziuk, Włodzimierz Kamecki: Wyjść z matni: proste rozmowy o zgubnym nałogu, 1994
|
|
- Przyjmą mnie bankowo! Skoro jest tyle wolnych miejsc, i to od paru dni, to nie ma sprawy!
źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007
|
|
– Przywiozę ci wszystko, bankowo.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska, Piotr Pietucha: Sceny z życia pozamałżeńskiego, 2003
|
|
Ale życie na innych planetach bankowo jest.
źródło: Internet
|
|
Co jakiś grzeczny chłopczyk wyszedł do parku Jordana pojeździć, wracał bankowo bez rowerka.
źródło: NKJP: Marek Lubaś-Harny: Dziesioniarze: Gazeta Krakowska, 2002-02-09
|
część mowy: partykuła
podklasa: epistemiczna
bankowo _ |
szyk: zmienny: neutralna antepozycja |
Data ostatniej modyfikacji: 02.04.2019
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN