UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

towarzyszka broni

Odmiana

typ frazy: fraza rzeczownikowa

ż, odmienny: towarzyszka

Definicja

kobieta, która wspólnie z kimś walczy lub walczyła

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Wojsko i wojna osoby związane z wojskiem i wojną

Połączenia

  • wieloletnia, wierna towarzyszka broni

Cytaty

Winnie rzuciła dla niego naukę i wygodne życie w Kampali; poszła do buszu, do partyzantki. Przez pięć lat była jego towarzyszką broni, kochanką, gospodynią i opiekunką.

źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Nocni wędrowcy, 2009

Te dwie kobiety to Luiza Bakujewa, około czterdziestki, niegdyś, jeszcze w czasie pierwszej wojny czeczeńskiej, kucharka w oddziale Basajewa, później jego wieloletnia towarzyszka broni, i Miriam Barajewa - wdowa po krwawym Abrim.

źródło: NKJP: Igor T. Miecik: Śmierć, siostra moja, Polityka, 2004-07-10

Widok wojowniczek wywoływał u muzułmanów panikę, gdyż - wedle ich wierzeń - śmierć z ręki kobiety utrudnić mogła dostanie się do raju. Natomiast w dwupłciowych oddziałach Izraela występowała opiekuńczość w stosunku do towarzyszek broni, silniejsza niż cele walki..

źródło: NKJP: Grzegorz Kurkiewicz: Panie do woja!, Dziennik Bałtycki, 2002-03-08

Po upadku powstania akowcy swoim towarzyszkom broni, idącym do niewoli, nadawali stopień podporucznika, żeby mogły dostać się do oflagów.

źródło: NKJP: Antoni Kroh: Starorzecza, 2010

Składnia

bez ograniczeń + towarzyszka broni +
(KOGO)
Data ostatniej modyfikacji: 16.10.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj