UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

ktoś zawiesił wzrok na kimś/czymś

ktoś zawiesił oko na kimś/czymś
ktoś zawiesił spojrzenie na kimś/czymś
ktoś zawisł spojrzeniem na kimś/czymś
ktoś zawisł wzrokiem na kimś/czymś

Odmiana

typ frazy: fraza czasownikowa

dk, npch; odmienny: zawiesić

odpowiednik aspektowy: ktoś zawiesza wzrok na kimś/czymś

Definicja

ktoś zaczął przyglądać się komuś lub czemuś

Warianty

  • ktoś zawiesił oko na kimś/czymś
  • ktoś zawiesił spojrzenie na kimś/czymś
  • ktoś zawisł spojrzeniem na kimś/czymś
  • ktoś zawisł wzrokiem na kimś/czymś

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego zmysły

Cytaty

Zawiesiłem wzrok na jakimś ptaszku, który kołysał się w zaroślach, ale nim udało mi się go rozpoznać - odleciał.

źródło: NKJP: Grzegorz Tabasz: Coś do zjedzenia, Dziennik Polski, 2008-04-21

Zaniosłam ją do wydawnictwa i powiedziałam nieco speszona, że właściwie nie wiem, dlaczego napisałam tę książkę. Na co siedząca tam starsza pani zawiesiła na mnie wzrok i rzekła: To się często zdarza kobietom w okolicach czterdziestki.

źródło: NKJP: rozmawiała Jolanta Ciosek: Wciąż szukam uśmiechu, Dziennik Polski, 2005-02-19

Znajomy opowiadał mi, że kiedy na plaży na chwilę zawiesił oko na jakiejś interesującej dziewczynie, jego żona zaraz mówiła, że zamieni go na lepszy model.

źródło: NKJP: Maciej Kołodziejczyk: Kobiety też się psują, Trybuna Śląska, 2002-08-29

[...] ibiza jest samochodem ładnym, o dynamicznym wyglądzie, na którym z przyjemnością można zawiesić spojrzenie.

źródło: NKJP: Mirosław Domagała: Prawie jak lambo, Dziennik Polski, 2008-11-17

Patrzył na mnie uważnie. Na chwilę zawisł spojrzeniem na mym prawym ramieniu.

źródło: NKJP: Beata Ostrowicka: Kraina kolorów: księga intryg, 1999

Przyglądał się tylko bardzo uważnie i ukradkiem rozglądał po kancelarii. Zawisnął wzrokiem na myśliwskiej fotografii. Borowski z olbrzymim lisem trzymanym za ogon w uniesionej dłoni. Oczy mizernego chłopca zalśniły jakby wzruszeniem [...].

źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996

Data ostatniej modyfikacji: 03.07.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj