UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

cisza II

I

wykrzyknik

Chronologizacja

2 połowa XVI w., Bańk
XVI w., Bor

Odmiana

część mowy: wykrzyknik

Pochodzenie

Zob. cisza I

Definicja

pot. 
używane jako stanowczy nakaz uciszenia się kierowany do osób rozmawiających lub hałasujących

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język mówienie

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii dźwięki

Relacje znaczeniowe

synonimy:  cicho sza, sza

Cytaty

Stasia załaskotało w piersiach od nagłej ochoty głośnego roześmiania się. Nie wytrzymał i parsknął krótko, lecz dość głośno. W odległym kącie sztuby poderwał się ktoś na sienniku. - Cisza! - krzyknął zdenerwowany głos.

źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski tytuł Noc i inne opowiadania, 2001

Czy ktoś z was, oprócz pani Magdy, zatroszczył się o tę kobietę? Pan prezes zapewniał, że jego żona śpi i nie wolno jej przeszkadzać. - Do czego ty pijesz? - zdenerwował się Kock. - Cisza! - huknęła kapitan Pająkowska. - Wszystko ustalimy po kolei.

źródło: NKJP: Irena Matuszkiewicz: Czarna wdowa atakuje, 2009

Data ostatniej modyfikacji: 07.05.2014
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj