UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

dudnić

dudnieć

Chronologizacja

XIX w., Bor

Pochodzenie

psł. *dudъněti, *dudъnitь 'wydawać głuchy odgłos'

Definicja

wydawać odgłos stłumiony, niski, przypominający rytmiczne uderzanie czymś o twardą powierzchnię

Warianty

  • dudnieć

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii dźwięki

Połączenia

  • dudni deszcz; muzyka; pociąg; ziemia; dudnią bębny; kroki
  • coś dudni o dach, podłogę, ściany
  • coś dudni w uszach

Cytaty

Coraz więcej tańczących par, muzyka dudni, trzeba, przekrzykiwać, rzucać krótkimi zdaniami, jak w słuchawki telefonu, gdy ma się fatalne połączenie.

źródło: NKJP: Henryk Sekulski: Przebitka, 2001

Słyszeli, jak Robert biegnie w ich stronę. Szybkie kroki dudniły coraz głośniej.

źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Domofon, 2005

W nocy dudniła o dach ulewa. Kiedy rano wyszliśmy na ulicę, jezdnia błyszczała od wilgoci, a z dachów spadały ciężkie krople.

źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański tytuł Polska jesień, 1955

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. dudnię
dudnimy
2 os. dudnisz
dudnicie
3 os. dudni
dudnią

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. dudniłem
+(e)m dudnił
dudniłam
+(e)m dudniła
dudniłom
+(e)m dudniło
dudniliśmy
+(e)śmy dudnili
dudniłyśmy
+(e)śmy dudniły
2 os. dudniłeś
+(e)ś dudnił
dudniłaś
+(e)ś dudniła
dudniłoś
+(e)ś dudniło
dudniliście
+(e)ście dudnili
dudniłyście
+(e)ście dudniły
3 os. dudnił
dudniła
dudniło
dudnili
dudniły

bezosobnik: dudniono

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. będę dudnił
będę dudnić
będę dudniła
będę dudnić
będę dudniło
będę dudnić
będziemy dudnili
będziemy dudnić
będziemy dudniły
będziemy dudnić
2 os. będziesz dudnił
będziesz dudnić
będziesz dudniła
będziesz dudnić
będziesz dudniło
będziesz dudnić
będziecie dudnili
będziecie dudnić
będziecie dudniły
będziecie dudnić
3 os. będzie dudnił
będzie dudnić
będzie dudniła
będzie dudnić
będzie dudniło
będzie dudnić
będą dudnili
będą dudnić
będą dudniły
będą dudnić

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. dudnijmy
2 os. dudnij
dudnijcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. dudniłbym
bym dudnił
dudniłabym
bym dudniła
dudniłobym
bym dudniło
dudnilibyśmy
byśmy dudnili
dudniłybyśmy
byśmy dudniły
2 os. dudniłbyś
byś dudnił
dudniłabyś
byś dudniła
dudniłobyś
byś dudniło
dudnilibyście
byście dudnili
dudniłybyście
byście dudniły
3 os. dudniłby
by dudnił
dudniłaby
by dudniła
dudniłoby
by dudniło
dudniliby
by dudnili
dudniłyby
by dudniły

bezosobnik: dudniono by

bezokolicznik: dudnić

imiesłów przysłówkowy współczesny: dudniąc

gerundium: dudnienie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. dudnienie
dudnienia
D. dudnienia
dudnień
C. dudnieniu
dudnieniom
B. dudnienie
dudnienia
N. dudnieniem
dudnieniami
Ms. dudnieniu
dudnieniach
W. dudnienie
dudnienia

imiesłów przymiotnikowy czynny: dudniący

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. dudniący
dudniący
dudniący
dudniące
dudniąca
D. dudniącego
dudniącego
dudniącego
dudniącego
dudniącej
C. dudniącemu
dudniącemu
dudniącemu
dudniącemu
dudniącej
B. dudniącego
dudniącego
dudniący
dudniące
dudniącą
N. dudniącym
dudniącym
dudniącym
dudniącym
dudniącą
Ms. dudniącym
dudniącym
dudniącym
dudniącym
dudniącej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. dudniący
dudniący
dudniące
dudniące
D. dudniących
dudniących
dudniących
dudniących
C. dudniącym
dudniącym
dudniącym
dudniącym
B. dudniących
dudniących
dudniących
dudniące
N. dudniącymi
dudniącymi
dudniącymi
dudniącymi
Ms. dudniących
dudniących
dudniących
dudniących

odpowiednik aspektowy: zadudnić

Składnia

bez ograniczeń + dudnić +
(o CO)
Data ostatniej modyfikacji: 12.05.2014
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj