UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

maksimum I

rzeczownik

1861, SJPWil
Pierwsze zapisy typu maksymum czyniły zadość polskiej fonotaktyce (por. maksymalny).

ang. maximum

fr. maximum

niem. Maximum

z łac. maximum 'największe'

największa możliwa wielkość czegoś

Spotyka się również zapis maximum.

[maks-imum] lub [maks-imum]

KATEGORIE FIZYCZNE Ilość, liczby i liczenie ogólne określenia ilości

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii jakość i intensywność

	synonimy:	maks I
	antonimy:	minimum I

absolutne maksimum
maksimum przyjemności, satysfakcji, swobody; możliwości, zaangażowania; bezpieczeństwa, korzyści, efektów
plan maksimum
osiągnąć; zapewnić maksimum czegoś

	Kiedy Mynors ustawił pokrętło głośności na maksimum, pasażer przesunął się na środek kanapy. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
	Jak zamierzam żeglować? Żadnych cudów, jak zawsze możliwie do maksimum wykorzystując istniejące siły natury. źródło: NKJP: Andrzej Urbańczyk: Dziękuję ci, Pacyfiku, 1997
	W badaniach tych najczęściej dąży się do zapewnienia maksimum obiektywizmu (chyba że celem pomiarów są oceny emocji). źródło: NKJP: Joanna Kośmider, Barbara Mazur-Chrzanowska, Bartosz Wyszyński: Odory, 2002
	Moje obliczenie było ścisłe i niedwuznacznie ukazywało maksimum zysku przy minimalnych wkładach. źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1995
	Wykazał w trakcie rokowań królewieckich w 1928 r. maksimum pojednawczości, realizmu i spokoju wobec nieutemperowanego Voldemarasa. źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

maksimum

CZEGO

Data ostatniej modyfikacji: 03.11.2015