UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

absolut

Chronologizacja

1 połowa XVIII w., Kart XVII-XVIII

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. absolut
absoluty
D. absolutu
absolutów
C. absolutowi
absolutom
B. absolut
absoluty
N. absolutem
absolutami
Ms. absolucie
absolutach
W. absolucie
absoluty

Pochodzenie

fr. absolut

niem. Absolute

z łac. absolutus 'wyzwolony, bezwzględny, zupełny'

Definicja

filoz. 
istniejący sam z siebie, doskonały i nieograniczony byt stanowiący źródło całej rzeczywistości i podstawę jej istnienia, postulowany w niektórych systemach filozoficznych i religijnych

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność intelektualna człowieka filozofia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Religia – kościół wyznania: zasady i prawdy wiary

Relacje znaczeniowe

synonimy:  jednia
hiperonimy:  byt

Połączenia

  • jedyny; boski; filozoficzny absolut
  • głód absolutu
  • droga do absolutu
  • wiara w absolut
  • istnienie absolutu
  • poszukiwanie absolutu
  • być absolutem
  • dążenie do absolutu
  • obcowanie z absolutem

Cytaty

[...] jakże to jest możliwe, aby absolut był zarazem osobą - nieskończenie od nas wyższą, większą, lepszą, ale jednak osobą w takim samym sensie jak każdy z nas?

źródło: NKJP: Leszek Kołakowski: O Bogu, Gazeta Wyborcza, 1999-02-06

W ten sposób narodził się nowożytny materializm. Naprzeciw siebie stanęły dwa absoluty - Bóg i materia.

źródło: NKJP: Michał Heller: Podglądanie wszechświata, 2008

Data ostatniej modyfikacji: 17.11.2022
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj