UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

świnia

Chronologizacja

SStp, SKN, SJPXVII, STR, SL, SWil, SJPWar, SJPDor, SJPSz, SJPDun, ISJP, PSWP, USJP

Pochodzenie

psł. *svinьji / svini (ż) 'samica gatunku Sus domestica'

Rzeczownik, pierwotnie z archaicznym przyrostkiem *-ьji < *-ī (jak w analogicznym pani), tworzącym głównie nazwy istot żeńskich, z wtórnym przesunięciem do tematów na -ja ( podobnie jak łania) od psł. przymiotnika *svinъ ‘właściwy świni, świński’.

1. zwierzę

Definicja

zwierzę hodowlane o różowej lub czarnej skórze pokrytej rzadkim owłosieniem i dużym łbie zakończonym ryjem, wydające charakterystyczny odgłos zwany chrząkaniem, hodowane przez człowieka dla mięsa lub skór

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt zwierzęta domowe i hodowlane

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:  zwierzę

Połączenia

  • czarna świnia; żywe świnie
  • świnie w chlewie
  • świnie i gęsi, świnie i kozy, świnie i kury, świnie i owce; bydło i świnie, drób i świnie, konie i świnie, krowy i świnie
  • łeb, ryj; serce; mięso świni; stado; hodowca; chów, hodowla; skup; tucz, ubój; pogłowie; pomór; cena; rasa świń; ileś sztuk świń
  • karma, pasza dla świń
  • świnia kwiczy; je, żre
  • hodować, trzymać; paść; karmić; tuczyć; bić, zabić, zabijać, zarzynać; ewidencjonować; sprzedać/sprzedawać świnie; żywienie świń
  • brudny; gruby, tłusty jak świnia
  • jeść jak świnia

Cytaty

Pan Jan gospodaruje na 12 ha. Ma po trochu wszystkiego - i krowy, i świnie, w ogrodzie wszystkie warzywa, jest samowystarczalny.

źródło: NKJP: sm: Boimy się grypy, nie kary, Czas Ostrzeszowski, nr 2005-43

Mieli przydomowe ogródki, w których uprawiali warzywa, i chlewiki, w których hodowali świnie.

źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, Twój Styl, 1997

Nieuchronna natomiast wydaje się zwyżka cen tak popularnej w Polsce wieprzowiny. - Z powodu drożejących pasz zmalało pogłowie świń w całej Unii.

źródło: NKJP: Paweł Wrabec: W gniazdku, w baku i na haku, Polityka, nr 2635, 2008-01-05

Przy kuchennym wejściu ustawiane były drewniane koryta, do których przez cały dzień wylewano pomyje i wrzucano jadalne odpadki. Wieczorem ta breja - wzbogacona parującymi kartoflami i ospą - stanowiła pożywną karmę dla świń.

źródło: NKJP: Jolanta Wachowicz-Makowska: Świat zapamiętany, 2002

Zdaniem fachowców mięso świni tej rasy, obok wysokich walorów smakowych, ma znacznie mniej wody, więc przy obróbce nie traci ono tak bardzo na objętości.

źródło: NKJP: Bohdan Ogrodowski: Świnia „pstra złotnicka” nadzieją ostrzeszowskich rolników, Czas Ostrzeszowski, nr 15, 2004

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. świnia
świnie
D. świni
świń
C. świni
świniom
B. świnię
świnie
N. świnią
świniami
Ms. świni
świniach
W. świnio
świnie

2. ostatnia

Definicja

pot.  pejorat. 
osoba łamiąca swoim zachowaniem zasady moralne lub społeczne

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie słownictwo oceniające

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

Połączenia

  • ostatnia; zwykła świnia
  • świnia i cham
  • nazwać kogoś świnią
  • zachować się; spić się, schlać się jak świnia

Cytaty

Jakaś świnia na mnie doniosła - powiedział kapitan Grabowski.

źródło: NKJP: Leon Pawlik: Ankara, 1998

Ty uznałeś, że ludzie są dobrzy, a ja - że wszyscy są świniami.

źródło: NKJP: Małgorzata Kuźmińska, Michał Kuźmiński: Sekret Kroke, 2009

Ty świnio! Jak możesz tak w żywe oczy kłamać!

źródło: NKJP: Renata Radłowska: Nowohucka nowela, 2008

Wiem, jestem świnia, że się spóźniłem. Miałem robotę!

źródło: NKJP: Radosław Figura: Samo życie, Odcinek 158, 2002

To strasznie miły człowiek. Taki porządny, ciepły. Czuły. Ktoś, kto by chciał mu krzywdę zrobić, byłby skończoną świnią.

źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Prąd zatokowy, 2003

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. świnia
świnie
D. świni
świń
C. świni
świniom
B. świnię
świnie
N. świnią
świniami
Ms. świni
świniach
W. świnio
świnie

3. szowinistyczna

Definicja

pot.  pejorat. 
osoba, wobec której mówiący odczuwa pogardę

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie słownictwo oceniające

Połączenia

  • męska szowinistyczna świnia; polskie świnie

Cytaty

Ślązacy zawsze byli bici. W czasie okupacji byliśmy polskimi świniami, przyszli Polacy i staliśmy się Szwabami.

źródło: NKJP: Jarosław Józef Szczepański: Górnik polski, 2005

Trzech urlopowanych z frontu żołnierzy nawymyślało sierżantowi, dowódcy patrolu żandarmerii, od brudnych pruskich świń, z czego ten postanowił uczynić sprawę polityczną, jako że żołnierze byli wiedeńczykami.

źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 2000

Męskim szowinistycznym świniom trudno pogodzić się z faktem, że ich przełożoną jest kobieta.

źródło: NKJP: Kariera: Panie rządzą, CKM, 03/03, 2001

Zaczęła używać słów, których nigdy wcześniej od niej nie słyszałam. Zwracała się do mnie - ty świnio, głupku. Rzucała się na mnie znienacka, gryzła. Jednej nocy całej przez tamte dwa lata nie przespałam.

źródło: NKJP: Jolanta Sielska: Być mamą swojej mamy, Gazeta Poznańska, 2002-12-28

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. świnia
świnie
D. świni
świń
C. świni
świniom
B. świnię
świnie
N. świnią
świniami
Ms. świni
świniach
W. świnio
świnie

Frazeologizmy

afrykański pomór świń
coś pasuje jak pięść do nosa
coś pasuje komuś jak świni siodło
dzika świnia
ktoś nie pasał świń z kimś
ktoś nie pasł świń z kimś
ktoś podkłada świnię komuś
ktoś podłożył świnię komuś
mini jak u świni
świnia domowa
świnia złotnicka

Przysłowia

Uczył Marcin Marcina, a sam głupi jak świnia
Data ostatniej modyfikacji: 14.08.2013
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj