Nie zamierzałem mu nic zrobić! Słowo daję! Przysięgam! Musiałem się bronić!
źródło: NKJP: Michał Bielecki: Dziewczyna z Banku Prowincjonalnego S.A., 1997
Po czym pokręcił głową: - A pan... skąd mnie zna? Bo ja pana pierwszy raz widzę, daję słowo.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1983
Ponury brodaty facet przejrzał się w lusterku i, słowo daję, uśmiechnął się do siebie!
źródło: NKJP: Andrzej Urbańczyk: Dziękuję ci, Pacyfiku, 1997
- Słowo daję, niedługo cię przerosnę! Już przerastam...
źródło: NKJP: Maria Borowa: Dominika znaczy niedziela, 1993
- Benisiu, na miłość boską - mówił Czesław zdejmując w przedpokoju burkę i obrzucając żonę krytycznym spojrzeniem. - Słowo daję, że pozamykam wszystkie książki i będę ci je wydawał od czasu do czasu!
źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997
Odmiana
część mowy: komentarz metatekstowy
podklasa: przyzdaniowy
Składnia
słowo daję, _ ze Zd. ozn.
szyk: zewnętrzny: zmienny względem wprowadzanego zdania wewnętrzny: zmienny