UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

mianowicie

Chronologizacja

1498, SStp
Inne znaczenie: 'imiennie, po imieniu'

Pochodzenie

Zob. mianować

Definicja

to, co zostało powiedziane o tym, o czym mowa, można ukonkretyzować tak

Kategoria znaczeniowa

wykładnik ekwiwalencji

Relacje znaczeniowe

(quasi)synonimy:  jednym słowem

Cytaty

Z tego, co mówiłem, pamiętam rzecz chyba najsmutniejszą i najgorszą, mianowicie twierdziłem, że Gomułka przeciwstawia się Związkowi Radzieckiemu.

źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1997

Teraz już każda rura wiedziała, że jest w niej wyższe, niematerialne pojęcie, coś nieuchwytnego, a jednak istotnego, coś, co nie tylko sprawia, że rura rurą jest, ale co także wyzwala ją z pojedynczości, coś, co wspólne wszystkim rurom każdą rurę pozwala wymienić na każdą inną rurę i wszystkie rury razem jednoczy we wspólnej tożsamości. Mianowicie dziura.

źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1995

Jazda bezdrożami miała, jak się okazało, swoje złe strony. Gdy się mianowicie wyjechało z bezdroży na drogę, bardzo trudno było się zorientować, skąd i dokąd dana droga wiedzie.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002

Jeśli chodzi o szefów tej ostatniej rangi, to delegowani oni byli zaledwie w 7 przypadkach przez swe rządy, mianowicie przez Chile, Danię, Słowację, Estonię oraz dwukrotnie przez Bułgarię, Egipt i Grecję.

źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995

- Pan Pawełek to ma prawdziwe szczęście.
- Mianowicie, panie Kujawski?

źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1990

Odmiana

część mowy: partykuła

podklasa: ekwiwalencji

Składnia

mianowicie _
szyk: zmienny: neutralna antepozycja
Data ostatniej modyfikacji: 28.03.2023
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj