UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

skonać

Chronologizacja

2 połowa XIV w., SStp

Pochodzenie

psł. sъkonati 'dokończyć, wykończyć, doprowadzić do końca' > 'zakończyć żywot, skonać, umrzeć'

Zob. konać

1. w bólach

Definicja

książk. 
umrzeć

Noty o użyciu

Używane przeważnie w odniesieniu do samego momentu śmierci i zwłaszcza wtedy, gdy poprzedziło go cierpienie

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Bieg życia śmierć

Relacje znaczeniowe

synonimy:  Bóg powołał do siebie kogoś, fiknąć, kojfnąć, ktoś dokonał żywota, ktoś kopnął w kalendarz, ktoś odwalił kitę, ktoś położył się do grobu, ktoś przeniósł się na łono Abrahama, ktoś rozstał się z życiem, ktoś wyciągnął kopyta, ktoś wydał ostatnie tchnienie, ktoś wywinął orła, ktoś wyzionął ducha, ktoś zamknął oczy, ktoś zasnął na wieki, ktoś zszedł z tego świata, przekręcić się, skończyć się, umrzeć, wykitować, wykopyrtnąć, wykorkować, zemrzeć, zgasnąć, życie uszło z kogoś
antonimy:  ktoś przyszedł na świat, narodzić się, urodzić się

Połączenia

  • ranny skonał
  • skonać na krzyżu, na szubienicy; na czyichś rękach
  • skonać pod nożem
  • skonać w bólach, w męczarniach; w czyichś ramionach
  • skonać z ran

Cytaty

Nie pomogły transfuzje krwi, lekarze z oddziału chorób wewnętrznych byli bezradni. Skonał po krwotoku.

źródło: KWSJP: Stanisława Górnikiewicz: Lwy z Westerplatte, 1983

Podczas odbywającej się w Lyonie [...] ceremonii przyjęcia sakry zawaliła się nagle ściana kościoła; dwunastu baronów poniosło śmierć na miejscu, książę Bretanii skonał z ran.

źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999

Jedna z przepowiedni mówiła o potwornej zarazie, która pochłonie człowieka i każde żywe stworzenie prócz mrówki, bo one są sprawiedliwe. Reszta skona w mękach trwających trzy dni i trzy noce.

źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978

Gdy napastnicy odjechali, wyszedł z kryjówki i podbiegł do leżącego na ulicy „Ołówka”. Ranny skonał na jego rękach.

źródło: NKJP: (em): W sieci łowców głów, Express Ilustrowany, 2001-11-06

Zwyrodnialec wyrzucił psa przez okno. [...] Pies skonał na chodniku.

źródło: NKJP: (acz): Zginął bo za głośno szczekał, Tygodnik Rybnicki, 2007-08-21

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. skonam
skonamy
2 os. skonasz
skonacie
3 os. skona
skonają

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. skonałem
+(e)m skonał
skonałam
+(e)m skonała
skonałom
+(e)m skonało
skonaliśmy
+(e)śmy skonali
skonałyśmy
+(e)śmy skonały
2 os. skonałeś
+(e)ś skonał
skonałaś
+(e)ś skonała
skonałoś
+(e)ś skonało
skonaliście
+(e)ście skonali
skonałyście
+(e)ście skonały
3 os. skonał
skonała
skonało
skonali
skonały

bezosobnik: skonano

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. skonajmy
2 os. skonaj
skonajcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. skonałbym
bym skonał
skonałabym
bym skonała
skonałobym
bym skonało
skonalibyśmy
byśmy skonali
skonałybyśmy
byśmy skonały
2 os. skonałbyś
byś skonał
skonałabyś
byś skonała
skonałobyś
byś skonało
skonalibyście
byście skonali
skonałybyście
byście skonały
3 os. skonałby
by skonał
skonałaby
by skonała
skonałoby
by skonało
skonaliby
by skonali
skonałyby
by skonały

bezosobnik: skonano by

bezokolicznik: skonać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skonawszy

gerundium: skonanie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. skonanie
skonania
D. skonania
skonań
C. skonaniu
skonaniom
B. skonanie
skonania
N. skonaniem
skonaniami
Ms. skonaniu
skonaniach
W. skonanie
skonania

odpowiednik aspektowy: konać

Składnia

Rzżywotny + skonać +
(JAK)

2. przestać istnieć

Definicja

książk. 
przestać istnieć

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii jakość i intensywność

Relacje znaczeniowe

synonimy:  umrzeć

Połączenia

  • komunizm, las skonał; firma, nadzieja, tradycja skonała; imperium, powstanie skonało

Cytaty

Aż nadszedł dzień, kiedy zgodnie z umową trzeba było klucze oddać w ręce nowego właściciela - sklep Marianny skonał miesiąc wcześniej, a teraz przyszła kolej na kamienicę.

źródło: NKJP: Kazimierz Kutz: Piąta strona świata, 2010

Nasza partia, zanim skonała, również flirtowała z krajowymi demiurgami. Trochę ich szykanowała, czasem prześladowała, ale zawsze chowając w zanadrzu przygotowane do ofiarowania nagrody i ordery.

źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wiatr i pył, 2008

Duch kolektywnej tradycji zatem ostatecznie skonał.

źródło: NKJP: Tomasz Szlendak: Leniwe maskotki rekiny na smyczy, 2005

[...] Tischner kierował ostrze swojej refleksji nie tyle przeciw komunizmowi, ile przeciw ekonomizmowi w ogóle, którego marksizm był jednym z wcieleń. Komunizm skonał, ekonomizm ma się doskonale.

źródło: NKJP: Edwin Bendyk: Miłość, wojna, rewolucja: szkice na czas kryzysu, 2009

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. skonam
skonamy
2 os. skonasz
skonacie
3 os. skona
skonają

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. skonałem
+(e)m skonał
skonałam
+(e)m skonała
skonałom
+(e)m skonało
skonaliśmy
+(e)śmy skonali
skonałyśmy
+(e)śmy skonały
2 os. skonałeś
+(e)ś skonał
skonałaś
+(e)ś skonała
skonałoś
+(e)ś skonało
skonaliście
+(e)ście skonali
skonałyście
+(e)ście skonały
3 os. skonał
skonała
skonało
skonali
skonały

bezosobnik: skonano

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. skonajmy
2 os. skonaj
skonajcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. skonałbym
bym skonał
skonałabym
bym skonała
skonałobym
bym skonało
skonalibyśmy
byśmy skonali
skonałybyśmy
byśmy skonały
2 os. skonałbyś
byś skonał
skonałabyś
byś skonała
skonałobyś
byś skonało
skonalibyście
byście skonali
skonałybyście
byście skonały
3 os. skonałby
by skonał
skonałaby
by skonała
skonałoby
by skonało
skonaliby
by skonali
skonałyby
by skonały

bezosobnik: skonano by

bezokolicznik: skonać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skonawszy

gerundium: skonanie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. skonanie
skonania
D. skonania
skonań
C. skonaniu
skonaniom
B. skonanie
skonania
N. skonaniem
skonaniami
Ms. skonaniu
skonaniach
W. skonanie
skonania

odpowiednik aspektowy: konać

Składnia

Rznieżywotny + skonać + bez ograniczeń

3. ze śmiechu

Definicja

pot. 
bardzo silnie odczuć to, co wyrażone jest następującym rzeczownikiem

Noty o użyciu

Używane zwykle w trybie przypuszczającym i w różnych konstrukcjach wyrażających potencjalność zdarzenia

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka zachowania emocjonalne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Określenia fizyczności człowieka sprawność i wydolność organizmu

Relacje znaczeniowe

synonimy:  umrzeć

Połączenia

  • skonać z gorąca, z miłości, z nudy, z pragnienia, z przemęczenia, ze śmiechu, ze wstydu, ze zmęczenia

Cytaty

Powiedziałem sobie, że choćbym miał skonać z pragnienia, to już więcej po wodę nie pójdę.

źródło: KWSJP: Stanisława Górnikiewicz: Lwy z Westerplatte, 1983

Leżałam na trawie obok ławki, a nade mną troskliwie pochylał się pan menel. Podskoczyłam jak oparzona. - Panie, coś pan, zdechłego psa zeżarłeś?! Toż można skonać od tego fetoru!

źródło: NKJP: Karolina Macios: Wszyscy mężczyźni mojego kota, 2008

Zaraz chyba skonam ze strachu. Cholera jasna! Co się dzieje?

źródło: NKJP: Piotr Krawczyk: Plamka światła, 1997

– A po co ten szturm? – Jak to po co? Idiotka! – ministrowa się zdenerwowała. – Żeby nas bronić przed czołgami Przyjaciół. – Skonam ze śmiechu – rzekł minister.

źródło: NKJP: Henryk Rozpędowski: Charleston, 2002

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. skonam
skonamy
2 os. skonasz
skonacie
3 os. skona
skonają

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. skonałem
+(e)m skonał
skonałam
+(e)m skonała
skonałom
+(e)m skonało
skonaliśmy
+(e)śmy skonali
skonałyśmy
+(e)śmy skonały
2 os. skonałeś
+(e)ś skonał
skonałaś
+(e)ś skonała
skonałoś
+(e)ś skonało
skonaliście
+(e)ście skonali
skonałyście
+(e)ście skonały
3 os. skonał
skonała
skonało
skonali
skonały

bezosobnik: skonano

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. skonajmy
2 os. skonaj
skonajcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. skonałbym
bym skonał
skonałabym
bym skonała
skonałobym
bym skonało
skonalibyśmy
byśmy skonali
skonałybyśmy
byśmy skonały
2 os. skonałbyś
byś skonał
skonałabyś
byś skonała
skonałobyś
byś skonało
skonalibyście
byście skonali
skonałybyście
byście skonały
3 os. skonałby
by skonał
skonałaby
by skonała
skonałoby
by skonało
skonaliby
by skonali
skonałyby
by skonały

bezosobnik: skonano by

bezokolicznik: skonać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skonawszy

gerundium: skonanie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. skonanie
skonania
D. skonania
skonań
C. skonaniu
skonaniom
B. skonanie
skonania
N. skonaniem
skonaniami
Ms. skonaniu
skonaniach
W. skonanie
skonania

odpowiednik aspektowy: konać

Składnia

Rzosobowy + skonać +
z CZEGO

Frazeologizmy

niech skonam
niech ja skonam
Data ostatniej modyfikacji: 21.07.2014
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj