UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

tercjarstwo

Chronologizacja

1861, SJPWil

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. tercjarstwo
tercjarstwa
D. tercjarstwa
tercjarstw
C. tercjarstwu
tercjarstwom
B. tercjarstwo
tercjarstwa
N. tercjarstwem
tercjarstwami
Ms. tercjarstwie
tercjarstwach
W. tercjarstwo
tercjarstwa

Inne uwagi

Zwykle lp

Pochodzenie

łac. tertius 'trzeci'

Tercjarstwo nazywane jest trzecim zakonem (świeckim zakonem), który istnieje obok pierwszego (męskiego), którego duchowością żyją tercjarze i drugiego (żeńskiego).

Definicja

w Kościele katolickim organizacja religijna związana z danym zakonem, ale zrzeszająca ludzi świeckich, którzy realizują zasady tego zakonu w swoim codziennym życiu, jednak nie mają obowiązku składania ślubów zakonnych i mieszkania w klasztorze

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Religia – kościół osoby związane z religią i kościołem

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Religia – kościół miejsca i instytucje związane z religią i kościołem

Relacje znaczeniowe

synonimy:  trzeci zakon

Połączenia

  • tercjarstwo franciszkańskie

Cytaty

W latach 1821–1938 do wielickiego tercjarstwa należało ponad 4 tys. osób z różnych parafii.

źródło: NKJP: (JOL): Historia tercjarzy, Dziennik Polski, 2006-11-29

Brat Albert [...] związał się z tercjarstwem franciszkańskim.

źródło: NKJP: Taka mała Częstochowa, Dziennik Polski, 2000-09-25

Rozczytując się w tych dwóch książkach, zaczął myśleć o życiu zakonnym, poza klasztorem, czyli o tercjarstwie, które próbował rozpropagować wśród mieszkańców Podola.

źródło: Święty Brat Albert, Adam Chmielowski Część II (regnumchristi.com.pl)

Data ostatniej modyfikacji: 23.04.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj