wtedy, kiedy zaczyna świtać
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Niebo i wszechświat
słońce i księżyc, pory dnia
- wstać, wyruszyć skoro świt
- jutro, nazajutrz; rano skoro świt
|
Wkrótce po kolacji położyli się do łóżka; chcieli skoro świt wyruszyć na zwiedzanie.
źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
|
|
Podążymy tedy pod osłoną nocy do portu, a skoro świt weźmiemy kurs na Egipt.
źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Dziewczyna z Ipanemy, 2003
|
|
Przyjdę jutro o szóstej. Zaczniemy skoro świt.
źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Martwe światło, 2009
|
|
Nazajutrz skoro świt Hermes się wyprowadził.
źródło: NKJP: Jerzy Zaruba: Z pamiętników bywalca, 2007
|
|
Rano skoro świt zjawił się na rowerze, przy pistolecie, z karabinem przerzuconym przez plecy, komendant policji.
źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: A jak królem, a jak katem będziesz, 1967
|
typ frazy: fraza przysłówkowa
ndm
Data ostatniej modyfikacji: 03.11.2014
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN