UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

wreszcie I

przysłówek

SJPXVII, SWil, SJPWar, SJPDor, SJPSz, SJPDun, ISJP, PSWP, USJP

część mowy: przysłówek

Od: wyrażenia przyimkowego w reszcie; zob. reszta.

tak, że nastąpiło to po wielu innych czynnościach lub zdarzeniach i zakończyło ich serię

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości czasu upływ czasu

synonimy:

nareszcie I, w końcu I

dojść wreszcie, dotrzeć wreszcie, mieć wreszcie, nadejść wreszcie, powiedzieć wreszcie, przemówić wreszcie, przestać wreszcie, przyjść wreszcie, skończyć wreszcie, zacząć wreszcie, znaleźć wreszcie

	I wtedy odnosił wrażenie, że po długiej tułaczce wrócił wreszcie do rodzinnego domu. źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1996
	Po premierze widzowie nie chcieli puścić aktorów ze sceny. Któryś góral próbował nas wreszcie przepędzić okrzykiem „A pódzies!”... źródło: NKJP: Krystyna Janda, Bożena Janicka: Gwiazdy mają czerwone pazury, 1998
	Gdy ta wreszcie umarła, następuje ulga - ordynat połączy się z apetyczną hrabianką, a i «ordynacja», nad której zaprzepaszczeniem martwią się zjednoczeni ziemianie, zostanie uratowana - bo była przecież zagrożona mezaliansem Michorowskiego. źródło: NKJP: Elżbieta Baniewicz: Anna Dymna - ona to ja, 1997
	Dywizja odpierając i pędząc przed sobą pruskie oddziały przybyła wreszcie na wzgórza otaczające fortecę źródło: NKJP: Stefan Żeromski: Wiatr od morza, 1957

tylko Cz

wreszcie

Data ostatniej modyfikacji: 30.01.2014