UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

towarzysz broni

współtowarzysz broni

Definicja

ten, kto wspólnie z kimś walczy lub walczył

Warianty

  • współtowarzysz broni

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Wojsko i wojna osoby związane z wojskiem i wojną

Połączenia

  • były, dawny, niedawny, nowy, stary; wierny, wspaniały towarzysz broni

Cytaty

– To był dzielny oficer i wspaniały towarzysz broni – mówił brygadier. – Wspólnie braliśmy udział w niejednej potyczce: dwaj młodzi porucznicy kawalerii... [...].

źródło: NKJP: Andrzej Czcibor-Piotrowski: Cud w Esfahanie, 2001

Chwalił się, iż miał zaszczyt być przyjacielem i towarzyszem broni w walkach z Turkami niejakiego Vlada Palownika, bardziej znanego jako Dracula.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001

[...] grabarze, walcząc o utrzymanie równowagi na rozmytej deszczem ziemi, krzywili się z wysiłku, opuszczając go w głąb rodzinnego grobu. Potem przemówi zaprzyjaźniony ksiądz i któryś z towarzyszy broni dziadka, w imieniu rodziny wystąpi ojciec.

źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Dziewczyny z Portofino, 2005

Czytałeś „Akta Odessy” Forsytha? Przytaknął. – Więc wiesz, że „Odessa” to było stowarzyszenie byłych oficerów SS, którzy po wojnie utworzyli tajną organizację, żeby wspierać byłych towarzyszy broni.

źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Uwikłanie, 2007

Kiedy wraz ze współtowarzyszami broni próbował znad rumuńskiej granicy wrócić w rodzinne strony, został zatrzymany przez Niemców w Jaśle.

źródło: NKJP: Piotr Gryźlak: Zawsze żył Polską..., Dziennik Polski, 2005-10-10

Odmiana

typ frazy: fraza rzeczownikowa

m1, odmienny: towarzysz

Składnia

bez ograniczeń + towarzysz broni +
(KOGO)
Data ostatniej modyfikacji: 17.01.2019
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj