UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

słaboduszny

Chronologizacja

1841, Stanisław Plater, Mała encyklopedya polska, t. 1, A–K, books.google.pl

Odmiana

część mowy: przymiotnik


Stopień równy

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. słaboduszny
słaboduszny
słaboduszny
słaboduszne
słaboduszna
D. słabodusznego
słabodusznego
słabodusznego
słabodusznego
słabodusznej
C. słabodusznemu
słabodusznemu
słabodusznemu
słabodusznemu
słabodusznej
B. słabodusznego
słabodusznego
słaboduszny
słaboduszne
słaboduszną
N. słabodusznym
słabodusznym
słabodusznym
słabodusznym
słaboduszną
Ms. słabodusznym
słabodusznym
słabodusznym
słabodusznym
słabodusznej
W. słaboduszny
słaboduszny
słaboduszny
słaboduszne
słaboduszna
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. słaboduszni
słaboduszni
słaboduszne
słaboduszne
D. słabodusznych
słabodusznych
słabodusznych
słabodusznych
C. słabodusznym
słabodusznym
słabodusznym
słabodusznym
B. słabodusznych
słabodusznych
słabodusznych
słaboduszne
N. słabodusznymi
słabodusznymi
słabodusznymi
słabodusznymi
Ms. słabodusznych
słabodusznych
słabodusznych
słabodusznych
W. słaboduszni
słaboduszni
słaboduszne
słaboduszne

Pochodzenie

Zob. słaby
Zob. dusza

Definicja

przest. 
taki, który nie posiada szczególnych zalet duchowych, jest bojaźliwy i niewytrwały

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

Relacje znaczeniowe

synonimy:  małego ducha, małoduszny
antonimy:  wielkiego ducha, wielkoduszny

Cytaty

Wiceprzewodniczący Komitetu, Jan Ptasiński, kpił ze „słabodusznych, o miękkim charakterze i bez kręgosłupa partyjnego”, którzy „poczęli rozpowszechniać atmosferę dziecięcej wstydliwości”.

źródło: Puls, 1992 (books.google.pl)

Data ostatniej modyfikacji: 27.08.2024
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj