UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

zagrodowiec

Chronologizacja

1847, Adam Amilkar Kosiński, Powieści staroszlacheckie. Szkice przeszłości, t. 3, polona.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. zagrodowiec
zagrodowcy
ndepr
zagrodowce
depr
D. zagrodowca
zagrodowców
C. zagrodowcowi
zagrodowcom
B. zagrodowca
zagrodowców
N. zagrodowcem
zagrodowcami
Ms. zagrodowcu
zagrodowcach
W. zagrodowcu
zagrodowcze
zagrodowcy
ndepr
zagrodowce
depr

Pochodzenie

Zob. grodzić

Definicja

w dawnych czasach niezamożny szlachcic posiadający jedynie część danej wsi z chłopami lub niemający poddanych i sam uprawiający ziemię

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego stosunki, grupy i organizacje społeczne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

Cytaty

[...] obrotniejszy i zamożniejszy zagrodowiec skupywał cząsteczki wsi, usuwał sąsiadów szlacheckich, osiedlał swoich chłopów i zakładał folwark.

źródło: Michał Gnatowski, Henryk Majecki: Studia i materiały do dziejów powiatu grajewskiego. Praca zbiorowa. Tom 1, 1974 (books.google.pl)

[...] wielki majątek zagrodowca czy drobnego posiadacza usytuowany był na styku dwóch sąsiadujących wsi [...].

źródło: Andrzej Pośpiech: Majętności na sprzedaż, 1989 (books.google.pl)

Zagrodowcy [...] różnili się od reszty szlachty. Przede wszystkim prawie nigdy nie posiadali kmieci (czasami tylko po 1-2 zagrodników lub komorników), lecz sami uprawiali swą rolę.

źródło: Stefan Inglot: Rejestr poborowy województwa krakowskiego z roku 1629, 1956 (books.google.pl)

Data ostatniej modyfikacji: 13.06.2025
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj