UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

verbum finitum

Odmiana

typ frazy: fraza rzeczownikowa

n2, odmienny: verbum, finitum

Pochodzenie

łac.

Definicja

jęz. 
forma fleksyjna czasownika mająca przypisaną wartość kategorii gramatycznej osoby

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język

Cytaty

S. Jodłowski ze względów czysto formalnych i dla celowego uproszczenia sprawy wskazywał na możliwość jednolitej interpretacji połączeń verbum finitum z bezokolicznikiem jako związku orzeczenia z dopełnieniem.

źródło: Acta Universitatis Lodziensis, Folia Linguistica 34, 1995 (czasopisma.uni.lodz.pl)

Zdania te różnią się formami verbów finitów: (he) speaks, (he) is speaking. [...] Oba okazy verbów finitów wykazują wspólny morfem leksykalny speak.

źródło: Sprawozdania Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, 1955 (sbc.org.pl)

Data ostatniej modyfikacji: 23.04.2024
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj