UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

orężnie

Chronologizacja

1659, KorBa

Odmiana

część mowy: przysłówek

Pochodzenie

Zob. oręż

Definicja

książk. 
w sposób odbywający się bądź przeprowadzany z pomocą wojska lub grupy ludzi wyposażonych w oręż

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Wojsko i wojna broń

Relacje znaczeniowe

synonimy:  zbrojnie

Cytaty

Nie czuł się jednak na siłach wystąpić przeciw nim orężnie, wobec tego postanowił uciec się do magii.

źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963

[...] pierwotni mieszkańcy tego kraju nacierają orężnie na poszczególne plemiona i odrywają od nich swe terytoria [...].

źródło: NKJP: Internet

[...] jako prawny sukcesor Andegawenów próbował orężnie upomnieć się o Neapol.

źródło: NKJP: Michał Rożek: Dworska niemoc, Dziennik Polski, 2005-11-05

Składnia

Cz + orężnie + bez ograniczeń
Data ostatniej modyfikacji: 16.05.2023
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj