UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

utracać

Chronologizacja

1432, SStp

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. utracam
utracamy
2 os. utracasz
utracacie
3 os. utraca
utracają

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. utracałem
+(e)m utracał
utracałam
+(e)m utracała
utracałom
+(e)m utracało
utracaliśmy
+(e)śmy utracali
utracałyśmy
+(e)śmy utracały
2 os. utracałeś
+(e)ś utracał
utracałaś
+(e)ś utracała
utracałoś
+(e)ś utracało
utracaliście
+(e)ście utracali
utracałyście
+(e)ście utracały
3 os. utracał
utracała
utracało
utracali
utracały

bezosobnik: utracano

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. będę utracał
będę utracać
będę utracała
będę utracać
będę utracało
będę utracać
będziemy utracali
będziemy utracać
będziemy utracały
będziemy utracać
2 os. będziesz utracał
będziesz utracać
będziesz utracała
będziesz utracać
będziesz utracało
będziesz utracać
będziecie utracali
będziecie utracać
będziecie utracały
będziecie utracać
3 os. będzie utracał
będzie utracać
będzie utracała
będzie utracać
będzie utracało
będzie utracać
będą utracali
będą utracać
będą utracały
będą utracać

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. utracajmy
2 os. utracaj
utracajcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. utracałbym
bym utracał
utracałabym
bym utracała
utracałobym
bym utracało
utracalibyśmy
byśmy utracali
utracałybyśmy
byśmy utracały
2 os. utracałbyś
byś utracał
utracałabyś
byś utracała
utracałobyś
byś utracało
utracalibyście
byście utracali
utracałybyście
byście utracały
3 os. utracałby
by utracał
utracałaby
by utracała
utracałoby
by utracało
utracaliby
by utracali
utracałyby
by utracały

bezosobnik: utracano by

bezokolicznik: utracać

imiesłów przysłówkowy współczesny: utracając

gerundium: utracanie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. utracanie
utracania
D. utracania
utracań
C. utracaniu
utracaniom
B. utracanie
utracania
N. utracaniem
utracaniami
Ms. utracaniu
utracaniach
W. utracanie
utracania

imiesłów przymiotnikowy czynny: utracający

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. utracający
utracający
utracający
utracające
utracająca
D. utracającego
utracającego
utracającego
utracającego
utracającej
C. utracającemu
utracającemu
utracającemu
utracającemu
utracającej
B. utracającego
utracającego
utracający
utracające
utracającą
N. utracającym
utracającym
utracającym
utracającym
utracającą
Ms. utracającym
utracającym
utracającym
utracającym
utracającej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. utracający
utracający
utracające
utracające
D. utracających
utracających
utracających
utracających
C. utracającym
utracającym
utracającym
utracającym
B. utracających
utracających
utracających
utracające
N. utracającymi
utracającymi
utracającymi
utracającymi
Ms. utracających
utracających
utracających
utracających

imiesłów przymiotnikowy bierny: utracany

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. utracany
utracany
utracany
utracane
utracana
D. utracanego
utracanego
utracanego
utracanego
utracanej
C. utracanemu
utracanemu
utracanemu
utracanemu
utracanej
B. utracanego
utracanego
utracany
utracane
utracaną
N. utracanym
utracanym
utracanym
utracanym
utracaną
Ms. utracanym
utracanym
utracanym
utracanym
utracanej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. utracani
utracani
utracane
utracane
D. utracanych
utracanych
utracanych
utracanych
C. utracanym
utracanym
utracanym
utracanym
B. utracanych
utracanych
utracanych
utracane
N. utracanymi
utracanymi
utracanymi
utracanymi
Ms. utracanych
utracanych
utracanych
utracanych

odpowiednik aspektowy: utracić

Pochodzenie

Zob. tracić

1. wzrok

Definicja

przest. 
tracić - przestawać mieć jakąś cechę, zdolność do czegoś, zmysł

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Choroby i ich leczenie rodzaje chorób

Relacje znaczeniowe

synonimy:  tracić

Cytaty

[...] znużony mózg - to mózg zatruty, mózg, który utraca czujność postrzegania, utrudnia kojarzenie pojęć, w którym następuje gonitwa myśli i osłabienie woli.

źródło: NKJP: Pan mecenas stawia wniosek, Dziennik Polski, 2000-05-20

[...] człowiek, godząc się na przynależenie do jednostki zwanej ludem, utracał swoją indywidualność [...].

źródło: Teresa Konecka: Geniusz Prawa - Jean-Jacques Rousseau (prawowity.pl)

Według starożytnych legend kryształ górski to woda, która spływając zimą po górskich stokach, zamarzała i utracała zdolność topnienia.

źródło: Ewelina Dac: Biżuteria z duszą: ukryta moc kamieni (kamenabizuteria.pl)

Składnia

bez ograniczeń + utracać +
CO

2. dobytek

Definicja

przest. 
tracić - przestawać posiadać coś, co uprzednio się dostało lub zdobyło

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Finanse własność

Relacje znaczeniowe

synonimy:  tracić

Cytaty

Order Serafinów ustanowiony został w dniu 73. urodzin króla Fryderyka I [...]. Królewicze szwedzcy [...] utracali go po wystąpieniu z domu panującego, które było konieczne przy małżeństwach z kobietami krwi niekrólewskiej.

źródło: NKJP: Internet

Składnia

bez ograniczeń + utracać +
CO
Data ostatniej modyfikacji: 17.05.2021
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj