UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

dielektryk

Chronologizacja

1885, Silvanus Phillips Thompson, Elektryczność i magnetyzm, tłum. Józef Jerzy Boguski, polona.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. dielektryk
dielektryki
D. dielektryka
dielektryku
dielektryków
C. dielektrykowi
dielektrykom
B. dielektryk
dielektryki
N. dielektrykiem
dielektrykami
Ms. dielektryku
dielektrykach
W. dielektryku
dielektryki

Pochodzenie

ang. dielectric

fr. diélectrique

niem. Dielektrikum

Definicja

fiz. 
materiał, który nie przewodzi prądu elektrycznego

Wymowa

[di-elektryk]

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK I TECHNIKA Energia elektryczność

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:  izolator

Cytaty

W metalach pasmo podstawowe i pasmo przewodzenia zachodzą na siebie i dlatego metale charakteryzują się ogromną liczbą swobodnych elektronów, w dielektrykach pasma są oddalone od siebie o 5 - 10 eV [...].

źródło: NKJP: Włodzimierz Kusch: Co o promieniowaniu wiedzieć powinniśmy, 1999

Doszliśmy już do granicy, przy której następuje tak zwane przebicie i tranzystor po prostu przestaje działać. Już teraz trzeba zastosować nowy dielektryk, o wyższej przenikalności elektrycznej niż dwutlenek krzemu [...].

źródło: NKJP: Przemysław Berg: Mikrogiganty, Polityka, 2003-02-08

Warto przypomnieć sobie, z jaką prędkością przepływa impuls elektryczny w przewodniku - w przybliżeniu z tą samą, z jaką w otaczającym przewodnik dielektryku rozchodzi się fala elektromagnetyczna.

źródło: NKJP: Ryszard Sobkowski: Przełamane bariery, Enter, nr 1, 2002

Odesłania

Zob. też:

półprzewodnik

Data ostatniej modyfikacji: 18.12.2020
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj